Het is maandagochtend 06:30 uur en de wekker van m’n telefoon gaat. Oké, zo’n smartphone had ik vroeger niet, maar omdat ik als eerste onder de douche wil, heb ik nu echt even geen keus. Nondeju, wat is het vroeg! Vannacht heb ik bij Aileen geslapen. Aileen is mijn nichtje van negen en zit in groep 5/6 van de basisschool. Aileen roept al een week dat haar tante in de klas komt en ook juf Anneke, met wie ik heen-en-weer heb gemaild, is helemaal voorbereid op mijn komst. Bij aankomst in het klaslokaal om klokslag 08:30 uur staat er namelijk een ‘grotekinderenbureau’ helemaal achterin in de klas, met daarop reken- en taalstencils en een taalboek. M’n rugzak met broodtrommel (want: continurooster) en een beker met melk blijft uiteraard in de gang aan de kapstok. En m’n telefoon? Die smokkel ik mee in m’n kontzak. Sorry juf.
Of je stroopwafels lust
Voor mij zit Scharissa, een vriendinnetje van Aileen. We hadden net al even op het schoolplein samen gehinkeld enzo, en nu zit ze omgedraaid op haar stoel mij vol verwachting aan te kijken. Ze fluistert: “Juf, doe je ook mee aan de stroopwafelactie?” Ik vertel haar dat ik niet mee kan doen omdat ik maar zo kort blijf. “Oh. Jammer.” Dan draait ze zich weer om, want de échte juf klapt in haar handen. Ze opent de dag en stelt mij voor aan de rest van groep 5/6, en vraagt mijn nieuwe klasgenootjes me ook echt als een nieuwe leerling te behandelen. Lief! Vanachter haar computer opent juf Anneke een zogenoemde taakbrief die voor iedereen op een groot smartboard te zien is. En ineens valt het me op: het groene krijtbord waarvan je de bordenwisser zo fijn op iemands zwarte trui kon afkloppen, is niet meer. R.I.P. krijtbord, je was me d’r eentje.
Buutvrij voor de hele kantine
Terug naar die taakbrief. Basisschoolleerlingen moeten plannen, net zoals wij hbo-studenten. Juf Anneke legt uit: “In het Daltononderwijs zijn we daar heel erg mee bezig. Ja, we hebben fancy iPads, maar kinderen moeten ook zelf leren inzien wanneer ze welke taak moeten doen. Zolang ze al hun werkjes voor de hele week maar af krijgen.” Aan het einde van de ochtend heb ik m’n reken- en taalopdrachten klaar en is dan eindelijk de grote pauze. Buiten spelen! En even tussen jou en mij hè: wat is het toch jammer dat dat op het hbo niet meer kan. Dat het – met volwassen worden – ineens not done is om in de kantine verstoppertje met buut te spelen, of jongens pakken de meisjes (zie je het voor je?). Dus, zonder enig gevoel van gêne ga ik helemaal uit m’n panty op een paar houten stelten en neem ik het wel tien keer op tegen acht- en negenjarigen op het estafettepad op het schoolplein. Zo mooi.
Conclusie
De voordelen van naar de basisschool gaan
– Geen tentamens en stapels huiswerk
– Een vaste juf/meester en klas hebben
– Nooit meer checken naar welk lokaal je moet
– Tien tellen in de rimboe spelen <3
– APA-stijl bronvermelding? Nooit van gehoord
De nadelen van naar de basisschool gaan
– Smartphone + laptop op je tafel is verboden
– Je eigen vakken niet kunnen kiezen
– Die ellendige, jengelende schoolbel
– Daten met je docent mag ook nie
– Je ouders die een 10-minutengesprek hebben