Als je je afvraagt waar je winterdip vandaan komt, dan zou dat kunnen komen omdat Froukje ons al enkele maanden niet meer verblijdt met haar gezelschap. Sinds ze voor haar wereldreis uit Leeuwarden is vertrokken, is het leven een stukje minder leuk. Gelukkig heb je elke LSK de ‘Waar de fuck is Froukje’ om naar uit te kijken. Deze keer: de vriendschapseditie.
Ik ben alleen op reis, dat is erg leuk, maar om niet helemaal gek te worden van eenzaamheid is het natuurlijk gezellig om af en toe nieuwe vrienden te maken. Laten we eerlijk zijn: zelfs de allermooiste berg is een stuk minder leuk met Sjaak Zeurkous naast je. De verschillen met vrienden maken tijdens het reizen en wanneer je thuis bent zijn: 1. Je maakt heel gemakkelijk vrienden 2. De meesten zijn niet Nederlands 3. Sociale situaties die thuis als ongemakkelijk beschouwd zouden worden, zijn op reis vaak geaccepteerd, zoals alleen uit eten gaan. O ja, en je ziet ze waarschijnlijk nooit meer: dit kan zowel een voordeel als een nadeel zijn (als het een voordeel is, dan waren het waarschijnlijk niet zulke leuke vrienden).
Hoe maak je contact?
De allerbeste ontmoetingsplaats blijft het hostel, voor mij een van de redenen dat ik daar altijd met veel plezier verblijf. Je kamergenoten zijn de makkelijkste prooien, want daar is een praatje vaak al sociaal gewenst. Daarnaast organiseren bijna alle hostels activiteiten waarbij het heel normaal is om in je eentje aan te schuiven. Zo deed ik in Nieuw-Zeeland op zondagavond mee aan een quiz en verscheen de eigenaresse van het hostel in een zelfgemaakt kostuum van een kreeft om de uitslag voor te lezen. Deze situatie was net zo vreemd als hij klinkt. Samen zoiets meemaken, schept meteen een band.
De kennismaking
1. Zeg hallo
Dit lijkt misschien vanzelfsprekend, maar is het voor sommigen allerminst. Het lastige aan het overslaan van het ‘hallo allemaal’-zeggen, is dat ieder moment na je eerste mogelijkheid eigenlijk uiterst ongemakkelijk is. Je roept dan niet ineens na een uur uit het niets ‘hello everybody!’. Ik had eens een kamergenoot die de begroeting na had gelaten, maar vond dat twee uur ’s nachts daar een geschikt moment voor was. Ook vroeg hij of ik ook een condoom te leen had. Met deze vriendschap is het niets geworden.
2. Voorstellen
Dit lijkt misschien erg op 1, maar dat is niet het geval en heb aan den lijve ondervonden. In Australië ging ik drie dagen zeilen en nadat we aan boord waren gegaan, stond iedereen een beetje schaapachtig te kijken. Het volgende moment gebeurde er van alles tegelijk, waarbij ik niet zo goed oplette. Want, zo peinsde ik, zou ik me nu moeten voorstellen of niet? Ik besloot het wel te doen, maar had even gemist dat de schipper ook een rondje aan het maken was. Hier kwam ik na drie handjes geven achter en vervolgens vond ik het ook zo knullig om er dan maar mee te stoppen. Dit resulteerde erin dat ik achter de schipper aanschuifelde en me aan iedereen voorstelde. In het beste geval kwam ik over als supersociaal, in het slechtste als matroos of een ontzettend vriendloos persoon.
3. Het eerste gesprek
Het leuke aan nieuwe vrienden maken in Nederland is dat je het over van alles kan hebben: de nieuwe editie van de LSK, de borsten van Patricia Paay of het kapsel van Geert Wilders. Op reis is dit niet het geval. Ik denk dat ik zeker 500 keer, en ik overdrijf niet, hetzelfde gesprek heb gevoerd. Waar kom je vandaan? ‘Nederland’ Sommige mensen vragen dan nog uit beleefdheid welke stad, maar de ervaring leert dat ze 9 van de 10 keer alleen Amsterdam kennen, dus tegenwoordig maak ik een vaag handgebaar en zeg ik ‘close to Amsterdam’. Wat heb je tot nu toe gezien? Reis je alleen? Waar ga je hierna heen? Wat doe je in het dagelijks leven? Je vist hier altijd wel iets uit wat je minimaal vijf minuten gespreksstof oplevert. Op oudjaarsavond zat ik naast een hele leuke jongen op het strand. Hij heette Max. Ik stelde Max voor om het hele bovenstaande verhaal te skippen en het over iets anders te hebben en dat vond Max een goed idee. Vervolgens keken we elkaar allebei helemaal blanco aan. We hadden niets om over te praten. In Nederland overkomt zoiets me nooit. Vanzelfsprekend is de vonk niet helemaal over gesprongen tussen Max en mij.
4. Probeer het te onthouden
Dit is de valkuil in elke ontmoeting: onthoud het allemaal maar eens. Je ontmoet zoveel mensen, zoveel nieuwe namen, zoveel verschillende verhalen. In Sydney kwam ik een Nederlands meisje tegen die ik eerder had ontmoet, tot zover kon ik het me herinneren. Maar waar had ik haar had gesproken (Nieuw-Zeeland, Fiji?): ik had geen flauw idee. Zij herkende mij wel. Na een gesprek van vijf minuten was ik vooral trots dat ik me erdoorheen had gebluft. Overigens is het vrij vergefelijk om namen te vergeten in de reizigerscommunity, dus laat je hierdoor vooral niet belemmeren om op reis te gaan.
Wat voor soort vrienden?
Vrienden zijn er in vele soorten en maten. Als mens geloven we graag dat we ongelofelijk uniek zijn, je moeder zegt dat namelijk elke dag tegen je (maar jíj bent het ook echt, hoor!). Toch kun je de verschillende nationaliteiten ruwweg van elkaar onderscheiden.
1. Duitsers
Die kom je het vaakst tegen. Kan iemand nog even checken of er ergens in Duitsland nog Duitsers over zijn, of zijn ze allemaal op vakantie? Over het algemeen lijken we best wel op onze buren, ook al willen we dat niet horen. De Duitse cultuur lijkt op die van ons en dat is leuk met bijvoorbeeld grapjes. Het zorgt ervoor dat je weinig moeite hoeft te doen om een leuke vriendschap op te bouwen. Wat wel opmerkelijk is aan Duitsers is dat ze ontzettend punctueel en plichtsgetrouw zijn. Zo was ik in Amerika waarbij elke avond vierhonderdduizend vleermuizen naar buiten vliegen, heel indrukwekkend zou je denken. Dat dachten wij ook, dus met een groepje gingen we dit verschijnsel aanschouwen. Nu zal het je misschien verbazen, maar vleermuizen lijken nogal veel op elkaar, zeker op vijftig meter afstand. Dus als je er, pak en beet, 134.896 hebt gezien, kun je je ook wel bedenken hoe de rest eruit ziet. Het uitvliegen van de vleermuizen duurde ongeveer drie kwartier, na twintig minuten had iedereen het wel gezien. Behalve een Duits meisje. Zij vond het onbeleefd om eerder te vertrekken (tegenover wie? De vleermuizen?), dus zaten we het hele schouwspel uit. Ik kan je vertellen: de vierhonderdduizendste vleermuis lijkt enorm op de eerste.
2. Fransen
Begin er maar niet aan, tenzij je Frans spreekt.
3. Amerikanen
Amerikanen zijn heel sociaal, aardig en geïnteresseerd, precies wat je zoekt in een vriend. Toch bekruipt je bij Amerikanen altijd het gevoel dat het niet helemaal oprecht is. De uitdrukking ‘uit het oog, uit het hart’ lijkt voor hen gemaakt te zijn. Mocht je dit geen bezwaar vinden dan is het heel gezellig zolang het duurt.
4. Canadezen
Mensen uit Canada worden onterecht vaak vergeleken met Amerikanen, net zoals wij met de Duitsers. Uiteraard zijn er veel overeenkomsten, maar er is een heel belangrijk groot verschil: Canadezen zijn gestoord. Tot nu toe is er met elke Canadees die ik ontmoet heb, iets aparts aan de hand gebleken. Ook heb ik veel mensen ontmoet die deze theorie onderschrijven, dus bij deze is dit een wetenschappelijk feit. Het varieert van erachter komen dat ze tien keer per dag iets op Facebook posten, tot aan compleet losgeslagen Canadezen met een slok op. Het is een beetje zoals met de vampiers uit Twilight die een speciaal talent hebben: de Canadezen hebben dit ook, al zou ik het in de meeste gevallen geen talent noemen, maar dat is natuurlijk slechts mijn mening.
4. Latino’s
Ik schaar al deze mensen maar even onder dezelfde categorie, hopelijk vinden ze dit niet erg. Latino’s zijn misschien wel de gezelligste en leukste mensen die je tegenkomt. Je waant je meteen in Mexico of Guatamala in hun gezelschap. Buitengewone gastvrijheid, waar wij nog wat van kunnen leren. Ze hangen erg aan hun eigen cultuur, maar zijn ontzettend warm en open. Maar, je voelde hem vast al aankomen, je kunt geen afspraak met ze maken. Ze doen het niet expres, maar ze komen overal te laat, hechten weinig waarde aan onze vriendschapsnormen (lees: als je ergens niet op komt dagen, is onze vriendschap voorbij). Zo zou ik met twee latino’s en een meisje uit Noorwegen naar Bali. Het komt erop neer dat we nu nog maar met z’n tweeën gaan, want onze zuidelijke vrienden haakten op het laatste moment af. Maar daar staat tegenover dat ik zonder problemen een week bij ze in huis logeerde in Melbourne. Hun gezelligheid maakt dat je het ze toch weer vergeeft.
5. Belgen
Een soort verlegen Nederlanders met iets minder leuke grapjes, zeer conflictontwijkend.
6. Engelsen
Als je een feestje wil bouwen, nodig dan wat Engelsen uit. Ze zuipen tot ze erbij neervallen en neuken vervolgens je vriendin, het liefst met z’n drieën tegelijk. Er zijn ook beschaafde Britten, daar kun je heel gezellig thee mee drinken.
7. Ieren
Ieren zijn bijna zoals de Engelsen, alleen zijn zij volledig gericht op het naar de verdoemenis gaan dankzij alcohol. Op een weekendtrip met twee Ieren zag ik ze acht flessen wodka inladen voor twee nachten. Een Ier drinkt nooit alleen, dus dat maakte het wel een erg gezellig weekend overigens.
8. Nederlanders
Last but not least, wijzelf natuurlijk. Nederlanders hebben er een handje van om te roepen ‘je komt ook áltijd andere Nederlanders tegen, waar je ook bent!’. Over het algemeen zijn we leuke mensen om vrienden mee te worden, behalve als je een Nederlander bent die bovenstaande zin uitkraamt. Bovendien is het ook wel eens fijn om niet weer het zoveelste verhaal aan te horen van iemand die in Amsterdam is geweest en heel stoned was.
