Hoewel mannen van Mars komen en vrouwen van Venus, vinden we elkaar soms best aardig. Eigenlijk kunnen we gewoon niet zonder elkaar. Om elkaar even een veer in de reet te steken, schrijven twee redactieleden een ode aan elkaars sekse. Is dat nou niet lieeeeeeef?
Lieve mannen,
Wat zou de vrouw toch zonder jullie moeten. Biologisch gezien is het wel handig als er een man aan te pas komt, laat dat duidelijk zijn. De bloemetjes en de bijtjes hoef ik jullie vandaag niet uit te leggen, maar buiten het biologische aspect om hebben we jullie ook nodig. Jullie sterke biceps die ons vrouwenhuidje omarmen, jullie heldhaftige optreden tegen vervelende ventjes en jullie lichte stoppelbaard als we jullie zoenen.
Jullie kunnen veel meer dan ons bezwangeren. Jullie kunnen veel meer dan het sjouwen van onze tassen op de Huishoudbeurs (overigens heb ik nog nooit een vent gevonden die meewil, maar ik zal hem vinden). Jullie kunnen veel meer dan het dichtritsen – of uittrekken – van onze jurken. Jullie zijn gewoon uniek, geniaal en ontzettend aantrekkelijk.
Of jullie nou het tandpastadopje vertikken op de tube te draaien of onze jubileumdatum vergeten: het is jullie bij deze vergeven. We lachen erom. Als er geen mannen zouden zijn, bij wie zouden we dan onze stropdasknoopskills moeten oefenen? Het leven zou een stuk saaier zijn zonder jullie. Jullie houden ons scherp, laten ons lachen en zorgen ervoor dat we weer stralen.
Lieve man, wees trots op je mannelijkheid en toon deze ook. Wees stoer, toon je kwetsbaarheid en zorg een beetje voor je vrouwtje. Zo zien we jullie het liefst. Onthoud dat het goed misgaat zonder jullie. Jullie nuchtere kijk op het leven is top. Hier kunnen vrouwen nog veel van leren. Blijf jezelf, jullie zijn goed genoeg.
De waardering die we voor jullie hebben is niet in woorden te omschrijven. Jullie galantheid wanneer jullie door weer en wind de vrouw thuisbrengen midden in de nacht, jullie lekkere geurtjes en jullie aanwezigheid als wij het moeilijk hebben. We kunnen altijd op onze mannen rekenen, niets is te veel. Het is fijn dat jullie er zijn.
Heel veel liefde,
de vrouw
Lieve vrouwen,
Het moge duidelijk zijn dat jullie het sterkere geslacht zijn. Dat durf ik wel te zeggen. Ja, mannen zijn beter in hard fietsen, schaatsen of zwemmen. Maar gaat het daar uiteindelijk om? Wie zorgt er voor nieuw leven in de wereld? Bij wie kon je vroeger steun zoeken en even lekker uithuilen? Grote kans dat dat je moeder was. Wie leerde je het ABC? Waarschijnlijk de juf. Dat er iemand de zware boodschappen in één keer naar binnen kan brengen in plaats van twee keer is natuurlijk heel handig, maar je kunt het vast ook best alleen.
Heb je ooit een man een griep zien hebben? Het is alsof de wereld vergaat. Ik kan mezelf er in elk geval op betrappen dat ik me dan flink kan aanstellen. Maar jij? Het is vaak alsof er niets aan de hand is. Hoe doe je dat toch? Is het gewoon een kwestie van niet aanstellen of weet je dat de hele wereld zou instorten als je je er een dag niet mee bemoeit? Daar ben ik namelijk van overtuigd, dat laatste. Het vrouw zijn is toch een beetje magisch. Dat komt misschien doordat wij mannen jou nooit helemaal kunnen begrijpen. Of is het toch wat anders?
Een man kan een stel meubels in een huis zetten, maar jij, de vrouw, kan er echt een gezellig huis van maken. Hoe doe je dat? Een man kan een stel ingrediënten in een pan gooien en het is best te eten. Maar jij maakt er een echte maaltijd van. Hoe dan? Ik heb het in elk geval nog niet achterhaald.
De wereld is soms keihard. Je rokje is te kort en je bent ineens een hoer. Hoe moeilijk het ook is, trek je er alsjeblieft zo weinig mogelijk van aan. Doe wat je zelf wilt doen, gooi je haren los, dans op foute muziek en wijs iedere perverseling af die iets te dichtbij komt. Maar blijf wel altijd eerlijk. Ook al wil je soms aardig doen en iemand niet kwetsen, zeg het als iets je niet zint. Houd geen mannen aan het lijntje, probeer je baas niet te pleasen door elke taak op te pakken en luister niet naar mensen die je niet interesseren. Dan komt het helemaal goed!
Veel liefs, de man
Tekst: Mirjam Landman en Bram Adriaansz. Foto’s: Tini Groen