Persoon A en persoon B komen elkaar tegen op straat. Persoon A vraagt: “Hé, alles goed?” Persoon B antwoordt: “Ja man, druk!”
Herkenbaar? Iedereen én hun neefje zeggen het. Maar los van het feit dat de vraag ‘Alles goed?’ een hele domme vraag is (want nee, natuurlijk gaat niet letterlijk álles goed. En nee, als het superkut gaat, wil ik dat ook helemaal niet weten), heeft persoon B de vraag niet goed begrepen. Persoon vroeg toch niet: “Hé, alles druk?” Toch beantwoordt persoon B met ‘druk’. Of staat een druk leven gelijk aan een goed leven?
Blijkbaar kun je status ontlenen aan drukte. Je uit de naad werken, megalange dagen maken en daar dan weer veel over zaniken tegen anderen staat synoniem aan succesvol zijn. Maar je mag niet hardop zeggen dat je succesvol bent, want dat doen alleen Amerikanen. Zeg zou zelf, ben je niet een onHollands arrogante pipo als je de vraag ‘Alles goed?’ beantwoordt met “Ja man, succesvol!” Dus je doet dat subtiel. Je hebt het ‘druk’. En als andere mensen het drukker hebben, dan heb jij het het drukst. Druk zijn is verslavend. Harddrugs? Harddruks!
Drukke mensen: geniet van je oh zo succesvolle leven zolang het duurt. Voor je het weet steven je af op een ongedifferentieerde somatoforme stoornis (zeg dat maar eens drie keer snel achter elkaar). Die term ken je waarschijnlijk beter onder de noemer burn-out, maar ongedifferentieerde somatoforme stoornis klinkt wat heftiger en zo kan ik als columnist mijn punt wat makkelijker maken. Als je nu denkt: wat lult die vent, ik voel me mooi niet aangesproken! Zo’n 13 (ongeluksgetal!)% van de werknemers in Nederland ervaart burn-out klachten. Dat is frikkin’ hoog, people. 1 op de 8 werknemers! En dit zijn alleen de mensen waarvan we het weten, the tip of the iceberg. Dan zijn er ook nog van die stoere mensen die het niet durven toe te geven: “Nee hoor, alles gaat goed! Ik ben druk en succesvol en ervaar totaal geen stress! Kijk mij eens perfect zijn!”
Zo was ik ook. En geloof me, voor je het weet ga je flink op je bek. Alsof je vanaf de top van Mount Everest een ravijn in kukelt, zo hard. Dus stop ermee. Wij human beings zijn gebouwd op incidentele stress (nondeju, daar komt een groep boze mensen met fakkels en hooivorken aan), niet voor chronische stress (werkweek van 56 uur). Wij Nederlanders werken te veel. Tijdens onze studie studeren we te veel. Soggen is een poging van je lichaam om te zeggen: genoeg is genoeg! En als kind zitten we met van die ouders opgescheept die veel te graag willen dat we hoge cijfers halen zodat ze in de supermarkt kunnen opscheppen tegen andere ouders: “Die van mij heeft zo’n goed rapport op school! Hoe zit dat met die van jou? Oh mindere cijfers dan mijn kind? Nog steeds goed hoor!”
Maar wat moeten we nu? Hoe lossen we dit culturele probleem op? Nou, we kunnen iets leren van hiphoppers, geloof het of niet. In de hiphop cultuur zeggen ze: “Alles rustig?” En dan antwoorden ze: “Ja man, alles rustig.” En dan heisen we aan onze joint. En rappen we wat over bitches neuken. Lekker rustig.
