In deze rubriek deelt de recensent oordelen over de minst van belang zijnde onderwerpen om over te recenseren met je. Je wordt er niks beter van, maar goed. Amusement is minstens zo belangrijk gedurende je hectische studentenleven, nietwaar?
Tandenpoetsen
Het kan intens fijn zijn: je verrotte knoflookbek schoonboenen met een witte pasta waaraan een frisse muntsmaak verbonden is. Mijn tanden voelen altijd weer helemaal als nieuw nadat ik de borstel z’n werk hebt laten doen. Elektrisch is tandenpoetsen ‘n makkie en dan kun je ondertussen best even een nummer twee doen of je haar blonderen. Manueel gebruik zorgt er daarentegen weer voor dat je hand goed getraind is voordat je je partner opzoekt. Je zou zeggen: alleen maar voordelen joh. Toch is het wel vet kut als je terugkomt van een nachtje stappen en het enige wat je wil is je hoofd in je kussen pleuren en dan moet je dus even op je dooie gemakkie nog je tanden gaan staan poetsen. Doe je het niet, dan word je wakker met een bek als een gympie. En dát wil je dus ook weer niet. Tandenpoetsen zorgt voor dilemma’s. Twee sterren aftrek daarvoor.
3 sterren
Zoet goed
We kunnen de wereld verdelen in twee kampen. Kamp “Wijn is fijn” en kamp “Wijn geeft venijn”. De tweede groep komt toch echt wat tekort in z’n leven waarschijnlijk. Sneu dat je onder zo’n motto je studentenleven moet lijden. Ja, met lange ‘ij’, ja. Want zeg eerlijk, wijn is toch wel echt verdomd lekker heur. Momenteel schrijf ik onder het genot van een wijntje en ik zal je zeggen, het komt de schrijver in me ten goede. Mits ik het met mate drink, hè. Want als ik m’n maag en lever te veel van het zoete goedje toebedeel, dan is ’t allemaal een minder groot feest. Nooit meer wijn, denk ik dan. Maar zodra de volgende wijnsessie plaatsvindt, goh, wat smaakt ‘ie dan weer formidabel. En ook al heb jij op het moment van lezen zo’n wijnkaterkutdag, da’s jammer dan: ik ben de recensent en ik geef het vandaag 5 sterren. Tsjoch, heu.
5 sterren
Grijpen
“OHHH JA, JA, BIJNA, BIJNA!”. “AAAAAAAH”. Nee, niet dat. Viezerik. Stug proberen een knuffelbeer van een paar cent uit een grijpmachine te krijgen op de plaatselijke kermis. Dáár heb ik ’t over. Oh. Dus. Het is gewoon zo’n tering-ding dat je het maar blijft proberen. Juist omdat je in je 20-jarige leventje nog nooit iets uit die misselijke automaat hebt gehaald, moet en zal en wil je het elke keer weer proberen. Nou, ik kan je zeggen, het is net vreemdgaan: ’t is het niet waard. Eigenlijk met beide geen ervaring, maar het leek me zo leuk om hier effe een recensie over te tikken. 0 STERREN voor deze attractie. Ga lekker in de zweef dan.
0 sterren