Met dit concentratiegehalte van een goudvis kan ik niet leren, denk ik soms weleens. Maar dat zou ik dan eigenlijk wel willen of nog erger: moeten. Wie herkent dit eigenlijk niet? Ik heb bewondering voor mensen die cum laude afstuderen of met torenhoge cijfers een tentamen halen. Want hoe doen zij dat? Doen ze dat echt helemaal op eigen kracht of komt daar ook weleens een pilletje bij kijken?
Tekst & fotografie: Lisanne van der Ploeg
Waarom kan de een zo goed leren en de ander niet? Als ik een bladzijde lees, ben ik alweer kwijt waarover het gaat. Iets met te druk en chaotisch in mijn kop. Lees ik stof over pedagogisch handelen, denk ik ondertussen aan mijn Monstera plant die nog water moet of welke pizza ik zal gaan bestellen. Gaat mijn telefoon, pak ik ‘m gelijk. Zulke dingen. Maar onlangs hoorde ik van een goede vriendin dat zij Ritalin gebruikt wanneer er een tentamen nadert. Zo gaat ze de hele nacht door, samen met Ritalin.
Ze wil liever anoniem blijven, dus er wordt een gefingeerde naam gebruikt. Het middel zegt ze echt nodig te hebben om te studeren en ze boekt daar goede resultaten mee. Studenten die zich tijdens het studeren beter willen concentreren, zoeken de oplossing steeds vaker in het pilletje Ritalin. Mensen met ADHD en een doktersrecept helpen hun medestudenten vaak aan een reeks pillen. Per pil sta je gegarandeerd vier uur strak. Dat het logisch gezien eigenlijk om harddrugs gaat met stevige bijwerkingen, lijkt de gebruikers niet te boeien. Velen lijken het gebruik van Ritalin doodnormaal te vinden en gaan er dan ook gewoon mee door. Zo ook Melanie.
Niet slagen zonder Ritalin
Melanie vertelt: “Ik kan me niet lang concentreren op tentamens. De studie was niet mogelijk geweest als ik geen Ritalin zou gebruiken voor tentamens. Ik had het anders écht niet gehaald. Mijn concentratievermogen is heel slecht, dus dat is de reden waarom ik het gebruik. Ik heb officieel de diagnose ADD en daarom krijg ik ook Ritalin, maar ik gebruik voor de rest geen Ritalin. Het is alleen mijn hulpmiddel voor bij het studeren. Van de dokter krijg ik wel de Ritalin die bestemd is voor dagelijks gebruik, zodat ik mij in het dagelijks leven ook beter kan concentreren, maar ik gebruik ze daarvoor niet. Ik ‘spaar’ de pillen op waardoor ik meer op een dag kan nemen wanneer ik moet studeren. En geloof me, studeren gaat daardoor beter.
Ik kan mijn aandacht langer vestigen op de stof. Urenlang, non-stop kan ik dan leren. Mijn telefoon kan ik dan uren laten liggen. Ik heb vier muren om mij heen, mijn boeken om te leren en een paar pilletjes en daar heb ik genoeg aan. Dag en nacht. Om de vier uur een nieuw pilletje en gaan. Ik heb hierdoor alle tentamens gehaald die ik moest halen, dus ik durf wel te stellen dat het werkt voor mij. En ik heb vergelijkingsmateriaal; ik heb vroeger namelijk ook wel geleerd zonder Ritalin, maar dat ging veel slechter. Of beter gezegd: helemaal niet goed. Ik haalde niks. Sinds ik op het idee kwam om eens Ritalin te gebruiken voor bij het studeren, gebruik ik het en boek ik goede resultaten. Maar de Ritalin gebruiken waarvoor het eigenlijk bedoeld is? Nee bedankt, ik word dan echt een zombie.
En nu ik!
Via Melanie weet ik makkelijk aan een pilletje te komen. Ik moet eerlijk bekennen; ik heb ooit voor een examen ook methylfenidaat genomen. Naast extreme hartkloppingen kreeg ik het heel erg benauwd en werd ik vreselijk emotioneel. En dat ben ik juist nooit. Dus dat het iets met je doet is zeker merkbaar, maar dit pakte voor mij negatief uit. Uitkomst: examen niet gehaald.
Ondanks deze slechte ervaring besluit ik nu toch Ritalin te proberen. Daar gaan we dan. Het schooljaar is net begonnen, maar toch heb ik een toets staan. De stof is pittig, dus dit is de ultieme test. Ik neem een pilletje in, wacht even en zo’n kwartier daarna begin ik de stof door te nemen. Het verbaast me achteraf dat ik zo geconcentreerd alles in me op kon nemen. Alle belangrijke dingen kon arceren en zelfs op kon schrijven. Normaliter zou ik na een half uur al lang afgeleid zijn, maar dat is nu niet het geval. Voor ik het weet zijn we al drie uur verder.
Na de tijd
Ik voel me na het leren wel relatief moe, op de een of andere manier. Tijd om te gaan slapen is het nog niet; het is nog middag. Ik neem nog een pilletje en studeer verder. Met de stof in mijn hoofd ga ik slapen, want de nacht doorhalen lijkt mij geen goed idee. ’s Ochtends eet ik eerst iets, neem een pilletje en wacht even. Voorafgaand aan de toets lees ik de toetsstof nog een keer door, evenals de belangrijke gearceerde woorden en maak de toets. Later die dag bekijk ik mijn aantekeningen en denk ik: what the fuck staat hier, heb ik dit überhaupt wel gelezen en opgeschreven? Waarom herinner ik me dit dan niet? Toets wel gehaald. Of dat nou pure toeval is of dat Ritalin hiervoor heeft gezorgd, dat weet ik natuurlijk niet zeker.
Schadelijkheid
Helaas heb ik geen reactie van psychologen en huisartsen in Leeuwarden kunnen krijgen, dus ik ben zelf op onderzoek uitgegaan. Volgens het CBG is methylfenidaat niet geschikt voor volwassenen vanwege het risico op hart- en vaataandoeningen. In de praktijk blijkt echter dat 57.000 volwassenen van boven de 25 jaar methylfenidaat nemen. De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie stelt dat methylfenidaat ook voor volwassenen het voorkeursmiddel is. Er is volgens hen geen goed alternatief.
Kortom, of het schadelijk is, is nog niet compleet bewezen. Mijn eigen ervaringen qua studeren waren in ieder geval niet negatief. Gebruik jij weleens Ritalin tijdens het studeren? Laat het ons weten via de poll op Facebook of Instagram.
