“We didn’t realize we were making memories, we were just having fun”, luidt de gemiddelde Insta bio. Soms maak je gewoon van die dingen mee die je voor altijd bijblijven. Het zijn de momenten die destijds blijkbaar genoeg indruk hebben gemaakt om in geuren en kleuren te vertellen wanneer iemand van de LSK je deze straatvraag stelt. De antwoorden varieerden van voedselgevechten op de middelbare school tot kwartetten op Terschelling – en nee, dan hebben we het niet over het brave kaartspelletje. Lees hieronder wat er in de Liwwadder studenten opkwam toen we ze vroegen: welke gekke kinder- of jeugdherinnering wil je met ons delen?
Rick Beimers (19), Communicatie
“Ik was nog maar klein en het duurde een beetje te lang, dat afrekenen bij de kassa met mijn moeder. Vandaar dat ik dacht: hé, laat ik mijn hoofd eens even ergens insteken. Vervolgens zat ik dus met m’n bolle kinderkoppie in het detectiepoortje van de Trekpleister vast. Drama om er weer uit te komen natuurlijk, dus ik heb daar wel tien minuten vastgezeten. Een medewerkster heeft al die tijd m’n hoofd wat heen en weer moeten draaien, waarna ik gelukkig bevrijd kon worden.”
Jarno (19), International Business and Languages
“Het was mijn eerste week op het vmbo. Samen met wat andere ‘bruggers’ zat ik buiten te eten. Ergens verderop zat een groepje vierdeklassers. Een van hen besloot ineens om zijn broodje op ons te mikken. Iemand van ons pikte dat niet en smeet z’n boterham terug – iets wat hij beter niet had kunnen doen. Er ontketende zich namelijk een gigantisch voedselgevecht waarbij uiteindelijk ook flessen frisdrank en weet ik het wat heen en weer vlogen. Mensen bij wie chocomel van hun hoofd druipte, schreeuwende docenten; mijn schooltijd begon erg bijzonder.”
Tabita Reitsma (20), Small Business & Retail Management 
“Vroeger speelde ik vrijwel elke dag met mijn buurjongetje. Eerst hadden we het dan heel leuk, maar uiteindelijk liep het standaard uit op ruzie. ‘Doei trut’, riep hij dan, waarna ik ‘Doei sukkel’, riep. Boos vertrokken we beide naar huis. Eén keer was ik zo boos, dat ik mijn fietsje vergat. Vanuit het raam zag ik even later dat mijn buurjongetje op mijn fiets aan het toeren was. Ik jankte werkelijk alles bij elkaar. Ik was ontroostbaar totdat mijn vader gek werd en het fietsje maar besloot op te halen. De volgende dag gingen we weer gezellig spelen.”
Igor (22), Lerarenopleiding Geschiedenis
“Samen met een vriendengroep was ik ooit voor een wielerwedstrijd naar Duitsland. We waren op onze weg terug en kwamen terecht in een dikke file. We zaten in zo’n gehandicaptenbusje, dus daar zijn in het midden palen. Gezien er geen reet te doen was, besloot ik de tijd maar te doden door te gaan paaldansen. Dat leverde uiteraard nogal wat filmpjes op. Je zou misschien denken dat ik die het liefst nooit meer zou zien, maar ik heb er echt gewoon vier jaar om kunnen lachen. Helaas ben ik die nu kwijt, dus ik kan ‘m niet met jullie delen.”
Martijn (19), ICT 
“Ik was eens met wat vrienden vakantie aan het vieren op Terschelling en op een avond werd het wel heel erg gezellig. Tijdens het stappen ontmoette ik namelijk een aantal zeer leuke dames. Hoewel het al leuk is om er eentje mee te nemen, besloten maar liefst drie meiden die keer om de avond voort te zetten in mijn tent. Laten we het erop houden dat deze stapavond tot een goed einde is gekomen. Dit jaar gaan we naar Kos, dus wie weet gaat deze herinnering opnieuw werkelijkheid worden. Lijkt mij in ieder geval geen slecht idee.”
Aaron (22), Mechatronica 
“Een vriend en ik waren een aantal jaren terug van plan om naar Intents Festival te gaan. Ergens redelijk in de buurt werd een busreis georganiseerd, dus we besloten daarvoor kaartjes te kopen. Toen het eenmaal zover was en we onderweg waren naar de bus, raakten we op een of andere manier echt compleet verdwaald. Dik twee uren te laat kwamen we eindelijk bij de bus aan. We hadden geen idee hoe dit kon gebeuren. Iedereen had op ons moeten wachten en was dus tering boos. En dan na te gaan dat we nog een hele tijd met die mensen in de bus moesten zitten …”
Steven (20), International Business and Languages
“Op mijn middelbare school was een heel smalle trap naar boven. Elke dag stormden er honderden leerlingen die trap op en meestal ging dat gewoon goed. Tot die keer dat het zo ontzettend vol was en uitgerekend ik degene was die er net niet meer bijpaste. Ik piepte er letterlijk tussenuit en flikkerde zo achterover. Hoewel ik wel wat last had van m’n pols, besloot ik toch maar gewoon naar de les te gaan. Achteraf bleek ik een hele tijd met een gebroken pols te hebben rondgelopen.”
Foto’s door: Lisanne van der Ploeg
