Column

Column Froukje: Thuisbezorgd

Ik ben echt enorm fan van de Albert Heijn-bezorgservice. De komende minuten ga ik hier ook schaamteloos reclame voor maken, als je daar niet tegen kunt, dan zou ik heel snel de bladzijde omslaan. Vanaf het moment dat ‘Albert’ gelanceerd werd, (waarschijnlijk hoopt de AH dat we hier een soort beeld van een lieve oude man krijgen die met kromme rug je boodschappen naar boven sjouwt, wat ik persoonlijk heel zielig vind) zat ik vol spanning thuis in de hoop dat we er hier in Leeuwarden snel gebruik van konden maken.

Trouw surfde ik eens in de zoveel maanden naar de website om te kijken of ik niet meer op de fiets naar de supermarkt hoefde, maar mijn geduld werd niet beloond.
Ik was het al bijna vergeten, maar ineens was het daar: Albert, in Leeuwarden. Om het verhaal wat meer context te geven: ik ben sowieso groot voorstander van het bestellen van spullen. Dit kan variëren van een kleffe pizza tot een prul van Ebay dat door kleine Chineesjes in elkaar is gezet. Dingen zijn ook leuker als ze besteld zijn. Het voelt als een soort cadeau. Alsof een goede vriend, we noemen hem Albert, besloot jou eens te verrassen met een lekker broodje kebab waar waarschijnlijk de helft van de knoflooksaus bestaat uit spermaresten van de kok. Maar ach, het gaat om het gebaar.

Echter moet ik eerlijk toegeven dat Albert me een beetje overweldigd heeft. De eerste weken was de drempel om te bestellen ook te hoog. Je kunt gewoon álles bestellen wat je maar wilt. En zoals een groot filosoof ooit zei: ‘Hoe meer ik weet, hoe minder ik weet’. Kortom, ik was helemaal lamgeslagen door het overweldigende aanbod. Na een poosje, heb ik toch de sprong in het diepe gewaagd en de bestelling geplaatst. Ik kan je vertellen: het was fantastisch. Zonder problemen had ik ineens drie kilo sinaasappelen in huis, zes flessen frisdrank en een hele hoop zooi voor in de diepvries. Ik kon mijn geluk niet op. Bovendien was het ook hartstikke leuk dat ik de helft van mijn bestelling alweer vergeten was, dus mijn kreetjes bij het uitpakken varieerden van ‘oeh’ tot ‘ahh’ en ‘yesss’.

Ik zou zeggen, probeer het zelf eens. Ik heb er helaas geen aandelen in, dus alle opbrengsten gaan rechtstreeks naar de Appie. Nu is het alleen nog wachten op de McDonald’s bezorgservice.

Door Froukje Bouma

Show More

Related Articles

Geef een reactie

Check Also
Close
Back to top button
Close
Close