Toen paddo’s destijds nog legaal waren, stortten toeristen zich massaal van flatgebouwen: hallucinerend en denkend dat ze konden vliegen. De overheid verbood ze, maar hun kleine broertje de truffel bleef legaal. Froukje besloot dat het tijd was om zich hier eens aan te wagen en deed dit tijdens een bezoek aan de Aqua Zoo, Frieslands allerleukste (en enige) dierentuin.
Locatie: thuis
Tijdstip: 09.30 uur
Van tevoren werd ik gewaarschuwd dat truffels niet zo lekker zijn om te eten. Om geen gênante vertoningen in het openbaar te creëren waarbij ik de helft uitbraak voor de neus van een stel pinguïns, en bovendien ook om tijd te winnen, besluit ik mijn portie thuis al in te nemen.
Dit gaat moeizaam, zoals verwacht. Na vijf keer kokhalzen en tranende ogen heb ik het naar binnen gewerkt. Ik stel me aan hoor, want het is niet zo smerig. Het zit voornamelijk tussen mijn oren. Het smaakt naar heel muffe, rauwe champignons en die zijn eigenlijk best vies nu ik er zo over nadenk.
Locatie: in de bus
Tijdstip: 10.00 uur
Friso stoot me aan: “Voel je al wat, voel je al wat?”, terwijl hij ondertussen het vierendertigste noodnummer in zijn telefoon opslaat. “Wil je liever dat ik de ambulance bel of je ouders?” vraagt hij. Geen van beide eigenlijk. Friso, mijn zeer gewaardeerde mederedacteur, kruipt vandaag in de rol van hulpverlener. Want ondanks dat ik me uitgebreid heb voor laten lichten, wil ik wel iemand bij me die een oogje in het zeil houdt. Friso kon niet wachten om mij helemaal uit m’n stekker te zien gaan, dus bood zich vrijwillig aan. Hij gebruikt niets en is er just in case.
Locatie: bij de kassa
Tijdstip: 10.14 uur
Ik reken twee toegangskaartjes af en zie Friso gefascineerd kijken naar al het mooie speelgoed dat ze daar ook verkopen. Hij komt aanzetten met een soort stok met een girafkop erop en een bek die open kan. Ik merk ondertussen dat mijn lichaam begint te tintelen en dat ik lichtjes in mijn hoofd word. De verkoper ratelt wat over dieren voeren en geeft me een plattegrond. Ik wil Friso roepen dat ik het niet helemaal begrijp, want ik hoor de woorden wel, maar ik versta ze niet. Friso is te druk met de girafkop, lekkere hulpverlener.
Locatie: @ the pinguïns
Tijdstip: 10.20 uur
Ik had me erg verheugd op de pinguïns en tot mijn grote vreugde kan ik me bij hun kolonie voegen, want ze lopen gewoon over het pad. Ik probeer contact met ze te maken, maar krijg weinig reactie. We besluiten verder te lopen. Friso zegt dat ik de kaart mag bekijken om te zien waar we heen moeten, dus dat doe ik.
Locatie: bij de rand van het park
Tijdstip: 10.31 uur
Hmm, volgens mij klopt dit niet en zijn we nu bijna het park uitgelopen. Ik kijk nogmaals naar de plattegrond, hoe kunnen we nou zomaar bij het einde zijn? Ik moet zeggen dat ik echt niks in me opneem. Ik kijk naar de kaart en vraag me af hoe het tot nu toe mogelijk is geweest voor de mensheid om ooit iets te begrijpen van zo’n complexe tekening met allemaal lijnen en nummers.
Locatie: wederom bij de pinguïns
Tijdstip: 10.36 uur
Wat doe ik hier nou weer?
Locatie: onderweg
Tijdstip: 10.46 uur
Ik snap helemaal niets van dit park, ik heb al tien minuten geen dieren gezien. O kijk een toren, zouden daar aapjes zijn? Friso zegt van niet, dus we lopen maar door. Het blijkt een plek te zijn om vogels te spotten.
Locatie: op een bankje
Tijdstip 10.50 uur
Ik kijk nogmaals naar de plattegrond, naast mij zit mijn rugzak. Hij ademt. Samen zitten we lekker te zitten. Geen dieren te bekennen.
Locatie: op Kangoeroe-eiland
Tijdstip: 11.00 uur
Ik ben uiterst verbaasd dat er ook kangoeroes zijn in dit park. Ze zijn wel wat kleiner dan de echte en heten eigenlijk wallabies. We bekijken ze en ook hier probeer ik contact te maken, maar ik krijg weinig respons. Het valt me op hoe bijzonder de natuur eigenlijk is. Terwijl Friso druk bezig is de dieren te fotograferen bekijk ik een boom. Zo’n boomschors is zo complex en tegelijkertijd heel mooi. En die blaadjes. Wauw.
Locatie: aan de wandel
Tijdstip: 11.08 uur
We stoppen bij een stukje water waar gras ligt. Ik verbaas me over het feit dat mensen nooit eerder hebben gezien hoe mooi gras eigenlijk is. Ik heb tegelijkertijd ook een beetje medelijden met het gras. Dat ligt daar maar en krijgt zelden erkenning. Samen stoppen we even om het gras te aaien. Friso praat tegen me alsof ik achterlijk ben, maar dat heb ik heus wel door. Het gras en ik weten wel beter. Na een laatste aai lopen we door.
Locatie: bij de wasberen
Tijdstip: 11.15 uur
We hebben papier en stiften meegenomen, zodat ik mijn creativiteit de vrije loop kan laten. De wasberen hebben water en er is een soort bruggetje. “Leuk he?” zeg ik blij tegen Friso en ik ga zo’n tien meter bij de wasberen vandaan zitten. De natuur raakt me veel meer dan het dierenrijk. Op het papier probeer ik de complexiteit van een bloem weer te geven, dit blijkt lastiger dan gedacht.
Ik ben aan het tekenen, maar me tegelijkertijd ook enorm bewust van het feit hoe dom deze tekening er wel niet uit moet zien. Friso is met een mevrouw met een kinderwagen aan het praten en ik zit als een kneusje bijna met mijn neus op het papier.
Locatie: picknickbankjes
Tijdstip: 11.30 uur
We hebben besloten dat ik misschien nog meer moet nemen om het hallucinerende effect te vergroten. Omdat ik zo opzie tegen de vieze smaak verstop ik stukjes in stukken mango. Het helpt een beetje.
Locatie: van de kaart
Tijdstip: 11.51 uur
Ik moet niks van die dieren hebben, met mijn hoofd in mijn nek bekijk ik de bomen. Ademloos. Dit is nou leven.
Locatie: kinderboerderij
Tijdstip: 12.00 uur
Hé wat leuk, een kinderboerderij. Ik loop het hok in en level meteen met de geiten. Ik ga bij ze zitten en ze weten dat het goed is, dat ik één van hen ben. Ik besluit hier en nu mijn leven te gaan wijden aan de dingen die er echt toe doen: rondreizen, een moestuin bijhouden en in de bossen kamperen. Werk en spullen vind ik volstrekt onbelangrijk. Ik laat de geiten mijn tekening zien, ze proberen er een hap van te nemen. Dit is voor mij het ultieme bewijs van acceptatie. Ik hoor hier.
Wat heb ik hier in nuchtere toestand over te zeggen?
Allereerst: wees altijd voorzichtig met drugs! Dat het legaal is, betekent niet dat je het maar ongegeneerd in je mond kunt stoppen. Vooraf heb ik me uitgebreid laten voorlichten door Verslavingszorg Noord-Nederland en bij de coffeeshop waar ik het gehaald heb. Zij gaven mij de volgende tips:
1. Zorg dat je in een goede setting bent, het park is leuk en fijn op een zonnige dag, een tochtige bunker wellicht wat minder geschikt.
2. Doe het met mensen die je vertrouwt, het liefst mensen die al wat ervaring hebben.
3. Zorg dat er een nuchter iemand bij je blijft. Hij of zij kan je begeleiden, mocht je je niet helemaal honderd voelen.
4. Neem niet te veel. Mijn moeder zei altijd: “Alles waar ‘te’ voor staat, kan nooit goed zijn.” Ze heeft gelijk.
5. Mocht je je niet zo lekker voelen, geestelijk of lichamelijk, neem dan wat suiker en voer een positief gesprek. Je kunt het best wel goed sturen geestelijk, verlies je niet in angstige of paniekerige gedachten.
De Leeuwarder Studentenkrant juicht drugsgebruik absoluut niet toe, wees altijd voorzichtig en doe niets wat je niet wilt. We zijn niet aansprakelijk voor de stijging in omzet van de Aqua Zoo na het publiceren van dit artikel.
Door: Froukje Bouma
