Column

Column: De uitvinder van de selfie was een gothic ninja

Wat hebben selfies gemeen met chips, buskruit, Coca Cola, klittenband en paperclips? Ze zijn allemaal per ongeluk uitgevonden. Compleet in lijn der verwachting is de selfie ook op een zeer lullige manier ontstaan: in 2002 publiceerde een Australiër een foto van zijn lip nadat hij katjelam op zijn snoetje was gevallen. In een bericht vol Australische spelfouten noemde hij dit hoogartistieke zelfportret een ‘selfie’. Voor mensen die geen Australisch woordenboek bij de hand hebben: ‘zelfje’.

Had de dronken Aussie geweten wat voor fascinerende ontwikkeling de selfie door zou maken, dan had ie er waarschijnlijk nog een flinke pint Victoria Bitter op gedronken. Want inmiddels is een hele generatie geïnspireerd tot het maken van zelfverheerlijkende close-up foto’s. Vooral meisjes en vrouwen die zichzelf meisjes noemen maken gretig gebruik van de uitvinding. Iedere dag een übercute selfie op Facebook zodat hun beste vriendinnen allemaal reageren met ‘<3 mooierd!’. Vaak doen ze er als gratis toegift nog een klein beetje inkijk bij, maar natuurlijk niet te veel. Je wilt natuurlijk wel stijlvol je melkfabrieken laten zien.

Maar het stopte niet bij de selfie. Er zijn nu ook de helfies (van je haar), belfie (van je bips, Anouk en Kim Kardashian style), drelfie (als je dronken bent) en zelfs de #bookshelfie. Mensen die in plaats van hun gepolijste gezichtje ook hun gevulde boekenkast meenemen op de foto: “Ik ben oppervlakkig en diepgaand tegelijk!”

De selfie is allang niet meer iets van het onzekere 16-jarige meisje. Ook machtige medemensen als Hillary Clinton en de paus doen-het-selfie. Toch zijn de meeste artikelen en stukken die je leest over selfies kritisch en negatief. Zelfs het woordenboek der woordenboeken, de Oxford Dictionary, neemt een statement in: ‘Occasional selfies are acceptable, but posting a new picture of yourself every day isn’t necassary’. Ja mensen, zelfs het objectiefste boek ter wereld vindt selfies maar stom.

Ook ik was een hater van selfies. Dat komt voort uit een vreselijk trauma. Houd je vast: op vakantie in Timboektoe kwam ik een stelletje tegen dat worstelend een romantische foto van zichzelf maakte. Toen ik als immer nobele en barmhartige Samaritaan vroeg of ik misschien even een foto van ze moest maken, zeiden ze stellig: ‘Nee hoor. We maken selfies’. Mijn fotografiecarrière hangt sedert in de treurwilgen.

Maar recentelijk verdween mijn haat voor de selfie als Hans Klok op een podium toen ik laatst sneupend tussen mijn vergeelde familiepotretten een heuse selfie vond. Ik, mysterieus poserend in de schemering, verkleed als gothic ninja met capuchon op.

Natuurlijk is het beschamend dat ik überhaupt een gothic ninja-periode in mijn leven heb gehad, maar de datum van de afdruk loog er niet om: 2001. Dat is welgeteld 1 jaar voordat Australia met de selfie op de proppen kwam. Ineens kwam het besef: ik ben de uitvinder van de selfie. Wauw. Ik sta in het rijtje chips, buskruit, Coca Cola, klittenband en paperclips. Aan wie heb je dus alle ‘duckfaces’, ‘vrouwen die hun inkijk tonen’ en ‘momenten dat je de fotograaf kunt wegsturen’ te danken? Juist ja.

Om dit heuglijke feit te vieren, verkoop ik de historische foto van mij als gothic ninja aan de hoogste bieder, voor Serious Request. Wie biedt? Hoor ik daar 100 euro? Iemand? Iemand? Hallo?

Door: Friso Visser

Tags
Show More

Related Articles

Geef een reactie

Check Also
Close
Back to top button
Close
Close