Maak kennis met Minoes*: de roodharige hogeschoolkat. Deze viervoeter loopt al sinds de herfst rond bij het NHL-gebouw. En soms ook binnen in het gebouw, tot aan de derde verdieping aan toe, als het haar is gelukt door de ingang te glippen. Wie is toch deze kat? En wat vinden de NHL’ers hier wel niet van? Wij gingen op onderzoek uit.
*Minoes is een gefingeerde naam. De echte naam is bekend bij de redactie en houden we om privacyoverwegingen geheim.
We ondervragen eerst de receptionist van de NHL: Rinze Mebius. De hogeschoolkat wordt in de NHL-wandelgangen ook wel ‘Rinze’s poes’ genoemd, omdat de receptionist de hele dag in de weer is met de kat: “Ik houd vanachter de balie de hele dag de twee ingangen in de gaten. Kijken of de kat niet stiekem met een groep studenten mee naar binnenloopt. Als haar dat niet lukt, dan loopt ze langs het plein naar de ingang aan de voorkant. Daar probeert ze het dan nog een keer. Soms ontglipt ze me wel eens aan het zicht, dan is ze toch stiekem binnengekomen en vinden de conciërges haar op de derde verdieping. Of achter bij de catering, waar ze wel eens een hapje krijgt. Ik geef haar zelf bewust geen eten, want anders gaat ze nooit meer weg.”
Wat doet Minoes hier dan de hele dag? Rinze: “Kopjes geven, langs benen glijden, een beetje miauwen. Studenten pakken haar op, nemen haar op schoot. De kat is heel aanhankelijk en wordt door iedereen geaaid. Ja, ik heb haar zelf ook wel eens op de arm. Het is een heel lief beestje.”
Ondanks haar hoge aai-factor zijn niet alle NHL’ers zijn blij met de poes. Waaronder een lid van de interne dienst, die liever anoniem blijft: “We moeten de hele tijd achter die kat aan. Als de kat in het gebouw is, kunnen wij niet naar huis voordat ie eruit is. Anders gaat het alarm af en staat de beveiliging op de stoep. Voor een kat. Ik draai ‘m het liefst de nek om.” De vriendelijke blik van de glimlachende mevrouw bij de catering verandert ook op slag bij het horen over de poes: “Heb je ‘m nog niet gezien vandaag? Mooi. Ik hoop dat ie inmiddels al verzopen is in de Dokkumer Ee.”
Maar wat vindt het baasje van de kat hier eigenlijk allemaal van? Rinze: “Ik heb het buisje om de nek van Minoes maar eens opengetrokken. Daar stond het telefoonnummer van haar baasje in. Toen ik het baasje belde, reageerde ze niet echt verbaasd. De poes komt iedere avond gewoon weer thuis. Al at de kat de laatste tijd wel wat minder brokjes. Geen honger meer, blijkbaar.”
In de volgende editie wijden we een artikel aan Douwe, de dwergpapegaai van Stenden en Geert, de alligator bij Van Hall.
Door Sanne Plantinga (gastredacteur)
foto door NHL-fotograaf Friso Bruins
