In den beginne was er eens een mensheid. Deze mensheid sprak slechts één taal, waardoor ze elkaar vet goed konden begrijpen. Daardoor waren zij geen tijd kwijt aan het verbeteren van elkaars spelfouten. Zo vonden zij een andere hobby: het bouwen van een immens hoge toren, à la die van Achmea. En net als de mensen in de Achmeatoren, waren ze op deze manier lekker dichtbij God. Ze noemden hem de Toren van Babel, net als die film met Brad Pitt en Cate Blanchett. En die rappende voetballer bij Ajax. En het nieuwste album van Mumford & Sons, die net zo slaapverwekkend is als een overdosis valium.
Vlak voordat de Toren van Babel™ af was, gaf God iedere bouwer een unieke taal. Doordat de mensen elkaar niet meer begrepen, ging het bouwen ronduit ruk. Precies volgens God zijn plan, want de lieve Heer had namelijk geen zin in bezoek van al die mekkerende kleine wezentjes.
Toen de Heer de talen uitdeelde, stonden wij zo’n beetje achterin de rij. Hij schonk ons het Nederlands, met een d/t/dt-systeem, als/dan verwarring, anakoloeten en kofschepen. Om dit lullige gegeven enigszins recht te breien, heeft Hij ons ook de taalnazi geschonken: de leraar Nederlands van het internet. Zoals vrouwen van chocolade genieten en mannen van YouPorn, zo geniet de taalnazi van het verbeteren van jouw spelfout. Anno 2013 heeft de taalnazi dan ook de tijd van zijn leven, aangezien iedereen opgroeit met SMS en WhatsApp. Met behulp van autocorrect maken deze programma’s automatisch taalfouten voor je, of je het nu wilt of niet.
Ook ik ben schuldig aan de zogenaamde ‘verloedering van de Nederlandsche taal’. Toen ik en mijn generatiegenoten vroeger op TMF Chat zaten, maakten we ons echt niet druk of ons geblaat wel of niet met een hoofdletter begon. We hadden echte problemen, zoals schone 16 jarige meisjes die stiekem vieze 42 jarige mannen waren. Ik noem het geen verloedering, maar evolutie. Nederlands is altijd al aan verandering onderhevig geweest, maar dankzij het internet en social media gaat het allemaal een stuk kwieker. We zijn ver gekomen van ‘hebban olla uogala nestas hagunnan?’ naar OMG, WTF, ROFLOL en YOLO. Zoals de mens verandert, zo verandert hun taal. Je weet zelluf.
Ondanks de eeuwige evolutie van de taal wil de taalnazi graag discrimineren, net als een echte nazi. ‘Nein nein nein..’, zie ik de taalnazi opperen: ‘..taalfouten verbeteren is toch niet hetzelfde als discrimineren?’ Welles. Uit superbetrouwbare bron blijkt dat de adel vroeger taal extra moeilijk maakte. Waarom? Omdat zij zo gemakkelijker onderscheid konden maken tussen high potentials en het gepeupel onderaan de ladder. Die konden het arsenaal aan onnodige leestekens en overbodige accenten namelijk niet bijbenen. Oftewel: complexe taalregels zijn bedacht om nazi te kunnen spelen.
Toch wil ik na deze confronterende column de (taal)nazi oproepen om gewoon te blijven lachen om andermans taalfouten. Om daarbij te helpen heb ik daarom geen spellingscontrole gebruikt bij het schrijven van deze column. De eerste die vijf dt-fouten vindt ontvangt mijn exemplaar van Babel, het nieuwste album van Mumford & Sons. Na het luisteren daarvan val je permanent in slaap. Is de wereld weer één nazi armer.
Friso Visser mag op Facebook zitten onder werktijd. Hij is mede-eigenaar van adviesbureau Online Media Koffer. Volg hem op Twitter via @vrisofisser (vindt hij leuk).
