Voor veel mensen is op vakantie gaan een van de mooiste dingen die er is. Vertrekken naar een onbekende, vaak zonnige, bestemming, pootjes in het water en relaxen met een fruitige cocktail. Klinkt allemaal erg fijn, maar niet alle vakanties zien er zo uit. Voor De Straatvraag van deze editie waren wij benieuwd hoe de meest verschrikkelijke vakantie van Liwwadders eruitzag.
Sjaak (85): “Fekaansje? Ik ben nog nooit op fekaansje weest juh! Ik hef mien hele leven niks anders deen dan werken en nou bin ik te oud om nog weg te gaan. Ja, die kienders van tegenwoordig hewwe ut maar goed, die kenne elk jaar op fekaansje. Laatst had ik wel un aanbod van een oud wiefke: of ik oek met wilde op fekaansje in haar sleurhut. Nou, ik dacht ut niet! Gaat zij maar lekker fut, ik blief mooi in mien stadsje Liwwadden.”
Jeroen (23) en Dion (20): “Onze meest verschrikkelijke vakantie? De vakantie die we nu hebben! Leeuwarden is echt k#t in de zomer zeg, niks te doen. Lagen we maar op het strand van Ibiza ofzo, konden we tenminste nog lekkere chickies kijken. En zij naar mijn geile lijf natuurlijk.”
Anna (71): “Mijn man was zeeman en daardoor bijna altijd weg. We gingen dus ook vrijwel nooit op vakantie. We hebben het eenmaal geprobeerd: gingen we naar Texel met onze twee kinderen. In een caravan! Wat een verschrikkelijke ervaring. Alles ging mis: er waren stapelbedden en gelijk de eerste nacht viel de oudste uit het bovenste bed. En alsof dat nog niet genoeg was, viel hij ook nog eens op de grote voorraadpot met koffie. Alles zat eronder! Ook het feit dat de buren zo dicht op je zitten was een hel. Ze waren of de hele avond aan het barbecueën en zaten wij in de stank of ze hadden midden in de nacht ruzie. Hopeloos was het. We waren na een paar dagen alweer thuis. Echt niet te doen hoor, dat kamperen.”
Lieneke (16): “Vorig jaar was mijn meest verschrikkelijke vakantie. Ik ging samen met mijn vriendengroep naar Appelscha. Natuurlijk elke avond stappen, maar op één avond ging het flink mis. Een vriend van mij kreeg ruzie met een andere jongen, die ook met vrienden op stap was. Binnen no-time waren ze allemaal met elkaar aan het vechten. We zijn die avond geëindigd op de Spoedeisende Hulp: die vriend had allemaal wonden en lag helemaal open.”
Manon (22): “Toen ik een jaar of elf was, ging ik samen met mijn oom, tante en nichtje op vakantie naar Frankrijk. Tijdens deze vakantie ontstonden er enorme bosbranden dichtbij onze camping. Het vuur was echt overal: ook onze camping was afgesloten. Heel eng! We hebben in een hotel overnacht en de volgende dag bleek het vuur gelukkig gekeerd te zijn. Diezelfde dag hebben we onze spullen gehaald en zijn we terug naar huis gegaan.”
Bettina (33): “Vorig jaar ben ik naar Ibiza geweest met mijn man. Op de tweede dag haalden we onze huurauto op en reden naar een strandje. Eenmaal aangekomen namen we een frisse duik. Na ongeveer tien minuten gingen we terug naar onze plek en bleek onze tas verdwenen. Met alles wat we hadden er nog in! De camera, de sleutel van de hotelkamer en de auto, ons geld, horloges, alles! We zijn vervolgens met geleend geld, in onze zwemkleding, naar het politiebureau gegaan. De agent zei dat het niet nodig was om het hotel te bellen, aangezien ook de sleutel en ons kamernummer in die tas zaten. Ze hadden vast genoeg aan onze tas vol met dure spullen. Na een halve dag geregel en gedoe kwamen we ’s avonds terug in ons hotel. Bleek dat ze toch naar onze kamer waren gegaan. Ook daar was alles overhoop gehaald en hebben ze alles meegenomen: tot aan mijn mascara en ontbijtkoek aan toe. Het enige dat er nog lag waren de handdoeken van de dieven.”
Alex (43): “Mijn meest verschrikkelijke vakantie was echt een hel. Alles wat mis kon gaan, ging ook daadwerkelijk mis. Samen met mijn vrouw had ik een reis geboekt naar de Dominicaanse Republiek. De vlucht heen had zeventien uren vertraging, de kamer in ons hotel bleek overboekt, het strand lag vol met sigarettenpeuken, het animatieteam bleef ons maar lastig vallen en tot slot van rekening bleek mijn schoonmoeder in hetzelfde hotel te zitten. Ik had nog geen hap van mijn ontbijtje gehad of daar kwam ze al aanlopen. Zaten we daar mee opgescheept! En toen ik dacht dat ik alles had gehad, bleek dat de maatschappij waar we mee terug moesten vliegen failliet was en moesten we langer blijven. Omdat het druk was in het hotel konden we alleen niet in onze kamer blijven. De enige plek waar we nog konden slapen was bij mijn schoonmoeder op de kamer. Echt, ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik thuis was.”
Door: Janneke Vonk
Fotografie: Lucas Kemper
