LeeuwardenOpmerkelijk

Fake it till you make it

Lang leve je eigen vrijgezellenfeest!

Samen met Team Bride een vrijgezellenfeest faken. Klinkt als een slecht startende dieselauto of als een veertiger die last heeft van een midlifecrisis. Slechte ideeën zijn er om uitgevoerd te worden en dus vierde Mirjam alvast haar vrijgezellenfeestje in de binnenstad van Leeuwarden, zonder dat ze trouwplannen heeft. Benieuwd hoe Mirjam het ervan afbracht? Lees dan maar even door! 

Tekst: Mirjam Landman // Fotografie: Lobke Zijlstra

Forever alone

Ik weet niet wat het is, maar op de een of andere manier rennen mannen altijd bij mij weg. Zou ik misschien ook wel doen als ik zie wat voor ongeschikte huisvrouw ik ben. Ik ben niet zo goed met kleine koters en ik bestel liever een flinke partij Vlaamse friet met mayo en een dubbele portie curry dan dat ik groentjes met aardappelen kook. Schrikt mannen blijkbaar af. Jammer wel, want ik ben ook best aardig. Maar goed, de kans dat ik ooit iemand tref die mij accepteert zoals ik ben (brrrrrr) en dan ook nog met mij wil trouwen, is dus klein. Toch stap ik met alle liefde – bijna – in het huwelijksbootje. Met of zonder man. Shinen in een mooie witte jurk, het doorbrengen van de huwelijksnacht in een veel te luxe suite en het aansnijden van een bruidstaart klinkt als een puik plan. Maar zo ver is het nog laaaaaaang niet. En dus besloot ik om eerst maar eens mijn vrijgezellenfeestje te vieren. Kan dat ook weer van de bucketlist afgevinkt worden: check.

Voorbereidingen

Normaal gesproken wordt een vrijgezellenfeest georganiseerd door de vrienden- of vriendinnengroep van de vrijgezel. ’s Ochtends wordt er dan “heel onverwacht” aangeklopt bij de bachelor en na wat oe’tjes en aa’tjes wordt er iets leuks gedaan. Vaak de basic activiteiten, zoals dingetjes kleien (mag jij raden wat) of er komt een entertainer wat knappe moves showen. Ik was de organisator van mijn eigen feest en dus sloeg ik het dagprogram maar over. Ik ging voor het echte werk. Doordat ik mijn eigen feestje organiseerde, moest ik ook mijn eigen outfit verzinnen. Best wel sneu als ik er zo over nadenk. Maar wat is een vrijgezellenfeest zonder kekke outfit? Dat is als een pizza zonder kaas. Kortom, kan dus niet.

Outfit

Oké, een outfit dus. Ik had de keuze uit drie pakken: Jane, van Tarzan, een hippe cheerleader of Maya de Bij met voelsprieten. De eerste optie viel al snel af, want het jurkje paste niet meer. Vast te veel donuts gevreten. Als cheerleader verkleed gaan vond ik ook niet leuk, omdat ik al een keer in mijn cheerleaderpakkie in de krant ben verschenen. Die keer dat Anouk en ik gingen cheerleaden bij de avondvierdaagse #throwbacktimes. Ik had dus geen keuze en moest maar als Maya de Bij gaan. Een bijenpak alleen vond ik niet voldoende, want dan hadden kroeggangers ook kunnen denken dat ik verlaat carnaval aan het vieren was. Een bachelor attribuut kon dus niet ontbreken, dus hoppa, op naar de feestwinkel.

In de feestwinkel ging ik op zoek naar bachelorparty attributen. Ik schrok me een hoedje toen ik de hoge prijzen zag. Zodra er bachelor op een verpakking staat, zien verkopers eurotekens voor hun ogen dansen, want voor een paar brilletjes van karton betaalde ik vet veel te veel. Tip van de week, knutsel mooie vrijgezellenfeestprulletjes en vraag er de hoofdprijs voor. Verdien je nog eens wat bij als skere student. Toch de veel te dure kartonnen brilletjes maar gekocht samen met een ik-ga-trouwen-sjerp en het feest kon beginnen. Kak, wat heb ik nu weer verzonnen.

Shotjes

Geloof me. Ik ben echt niet van het shotten. Maar als je als Maya de Bij door Ljouwert moet paraderen met een bachelorette sjerp en een team bride om je heen, wetende dat je niet echt gaat trouwen en dat je gewoon een sneu persoon bent die eens wil ervaren hoe het is om een eigen vrijgezellenfeest te vieren, word je per direct alcoholist. Ik heb serieus moed ingedronken. ’t Is niet de manier, maar het hielp me even net dat beetje schaamte voorbij te komen.

Fake feest

Om deze hele heisa geloofwaardig over te laten komen, had ik ter plekke een scenario bedacht. Op 21 juni zou ik gaan trouwen, samen met Hugh, een Australische hunk. We hadden ’s middags “dingetjes” gekleid, een cocktailworkshop gevolgd en gegeten bij een sushi restaurant. Team bride fakete mijn bedachte script gewoon mee. Badass.

Kroegentocht

Met frisse tegenzin en onder het mom van “alles voor de krant”, stapte ik met team bride café de Prins binnen. Awkward! Het barpersoneel speelde het spelletje mee en voorzag ons van een drankje. Die kon ik wel gebruiken. Een schattig senioortje kwam op mij af. Oh, hemeltje piep, wat gaat opa tegen mij zeggen? Hij begon een sentimenteel verhaal en ik voelde mij schuldig! Hij wenste mij veel geluk in mijn huwelijk. Oepsie. Snel door naar de volgende kroeg.

Verbaasde gezichtjes toen ik Café de Kantelaar binnen liep. “Whut, Mirjam, ga jij trouwen? Ik wist niet eens dat je een vriend had.” Wrijf het er maar in hoor. Bedankt. Om het heugelijke feit te vieren dat ik niet ging trouwen en dus een nep vrijgezellenfeest vierde, kregen we champagne van het huis. Is dat nou niet lief? Moet ik vaker geven, zo’n vrijgezellenfeest.

In Bar Sybs was het feest helemaal compleet. Er was namelijk een echt vrijgezellenfeest aan de gang. Ene Pieter liep als een M&M snoepje door de oude Doelesteeg. Toepasselijk, verkleed als candy. Hij mocht nog één keer van het vrijgezellenleven snoepen. Pieter en ik werden “maatjes”, oftewel lotgenoten. Samen werden we met het schaamrood op de kaken achter de bar verwacht. Samen dansjes wagen en pintjes drinken. Meneer M&M weet tot op de dag van vandaag niet dat ik niet echt ging trouwen. HAHA. Hopelijk leest hij dit artikel nooit.

Opdrachten

Mijn vriendinnen vonden het wel leuk om opdrachten te verzinnen. Dat dan weer wel. Komen ze:

  • Nog één keer dansen en sjansen met een meneer

Nou, dit is zeker gelukt. Wel met meer dan één meneer. Na de nodige alcoholische versnaperingen had ik niet meer door waardoor ik zoveel aandacht kreeg van de meneermens. Ik vergat even dat ik mijn vrijgezellenfeest aan het vieren was en dat het dus uiterst ongepast was om met Jan en alleman te flirten. Who cares. Challenge succeeded.

  • Met zeven mannen op een foto

Dit is geloof ik niet gelukt. Of iemand moet stiekem een plaatje geschoten hebben toen ik met mijn mannelijke harem aan het ouwehoeren was. Is denk ik niet gebeurd. Challenge failed.

  • Huwelijkstips vragen

Ik denk dat de kroeg niet de juiste omgeving is om te vragen naar huwelijkstips. De meeste mensen die ik deze bewuste avond tegenkwam, zaten in een relatiecrisis of waren hopeloos eenzaam. Kan natuurlijk ook aan de avond liggen. Maar goed, de huwelijkstips die ik heb gekregen wist ik zelf eigenlijk ook al. Ik kreeg als tip om mijn huwelijk af te blazen en wanneer ik er toch voor koos om te gaan trouwen, moest ik mij vooral niet bemoeien met zaken van de man. Nou, lekker dan. Challenge succeed.

  • In de kroeg het ja-woord geven (kan ik vast wennen)

Deze opdracht is er een beetje bij in geschoten. Jammer wel. Ik zie het helemaal voor me; een soort What Happens in Vegas, maar dan anders. Ik had met alle liefde even snel een plastic ring uit een kauwgomballenapparaat willen trekken, maar ik kwam erachter dat die dingen niet meer bestaan. Duhhh. We leven in 2019. Toen bedacht ik midden in de nacht dat er in een verrassingsei ook wel een ring zou kunnen zitten. Alle winkels waren helaas dicht. Bovendien had ik moeilijk 300 eieren kunnen open maken, op zoek naar een plastic ring. Goed verhaal dit. Challenge failed.

  • Speechen/zingen door de microfoon

Ik had graag een serenade willen brengen aan mijn toekomstige meneer. Maar Hugh was nergens te bekennen, dus vond ik het ook niet nodig om te speechen. Oké, dat was niet de reden. Ik had hier gewoon geen zin in. Punt. Challenge failed.

Conclusie

Het duurde even, maar uiteindelijk vond ik het een fantastische avond. Gehuld in een bijenpak met voelsprieten, voelde ik mij aan het einde van de avond helemaal mezelf. Ik heb mij verschillende keren voorgesteld als Maya en achternaam de Bij. Mensen geloofden mij, hihi. Alles was gewoon nep. Prachtig.

Ik krijg tegenwoordig geregeld de vraag hoe het is om je eigen vrijgezellenfeest te faken. Het antwoord daarop is simpel. Het is top. Wanneer je te weinig aandacht krijgt, of als je zin hebt in een heel goed feestje, raad ik je absoluut aan om je eigen vrijgezellenfeest te organiseren. Je wordt misschien gezien als een sneue doos, maar zolang mensen niet door hebben dat je niet echt het huwelijksbootje instapt, is er niks aan het handje. Trommel een Team Bride op, trek een mooie outfit aan en ga de hort op. Succes!

 

 

Show More

Related Articles

Geef een reactie

Back to top button
Close
Close