In de zomer vertrekken we ’t liefst naar zonnige oorden. We genieten van heuvels en bergen en laten ons verbranden in de tropische zon. Tijdens onze minor of stage laten we dit koude kikkerlandje maar al te graag achter, maar stoppen we wel ons koffer vol met hagelslag of dromen we over bitterballen bij ons biertje. Hoewel wij de charme van de lage landen niet altijd inzien, zijn er ook buitenlandse studenten die dat juist wel doen. Anouk interviewde de Turkse Umut en Zweedse Madeleine die een halfjaar in Nederland studeren.
Kun je jezelf kort aan ons voorstellen?
Umut: Ik ben Umut, 24 jaar oud en ik kom uit Instanbul, Turkije. Daar studeer ik Radio, Television and Cinema, maar nu ben ik een halfjaar in Nederland en volg ik de minor Communicatie op NHL Stenden. Dit is de eerste keer dat ik buiten Turkije ben, dus ik ben heel enthousiast om alles hier in Nederland te ontdekken.
Madeleine: Ik ben Madeleine, een vrolijke 23-jarige meid uit Kristianstad, Zweden. Ik houd ervan om de wereld en alles wat die te bieden heeft te ontdekken. Van muziek tot eten en culturen tot ervaringen. Ik houd van koken – je kunt me praktisch altijd in de keuken vinden – en ik ga graag met vrienden dineren of uit eten.
Wat is de voornaamste reden dat je op dit moment studeert in Nederland? En vanwaar de keuze voor Leeuwarden?
Umut: De reden dat ik voor Nederland heb gekozen is dat de meeste mensen hier vrij goed Engels spreken. Mijn doel is dan ook om mijn Engels te verbeteren tijdens dit semester. Wat me aansprak aan Leeuwarden, is dat het een vrij kleine stad is. Ik kom uit Istanbul en dat is een extreem grote, drukke stad, dus ik was ook op zoek naar een meer lokale sfeer. Bovendien biedt NHL Stenden naast theorie ook erg praktijkgericht onderwijs aan, wat ik positief vind.
Madeleine: De voornaamste reden dat ik in Nederland ben gaan studeren is dat het me echt een prachtig land leek. Daarbij komt dat het niet extreem ver van mijn thuisland is, maar het wel een compleet ander land dan Zweden is. Dat de landen zo verschillend zijn, intrigeerde me. Ik had echt nog nooit van Leeuwarden gehoord, maar ik vind het erg leuk dat de stad Culturele Hoofdstad 2018 is. Dat betekent namelijk dat er veel culturele evenementen te beleven zullen zijn en dat spreekt me heel erg aan.
Welk beeld had je van Nederland voordat je hier ging studeren?
Umut: Voordat ik in Nederland kwam, wist ik eigenlijk niet zoveel van het land. Wel wist ik dat de fiets het meest voorkomende vervoersmiddel is en dat er meer fietsen zijn dan mensen. Wat ik verder al wist van Nederland is alles wat met voetbal te maken heeft, want ik ben echt een voetbalfan. Ik kende bijna alle clubs uit de Eredivisie al wel. Daarnaast wist ik wat van de wateren, biermerken en had ik wel dingen gehoord over de wetten rondom drugs en homohuwelijken in Nederland. Specifieke culturele dingen die bij Nederland horen, kende ik eigenlijk niet. Dat hoop ik dan ook mee te maken hier.
Madeleine: Uiteraard had ik over de fietsen ook al het een en ander gehoord, maar het is nog een groter gekkenhuis dan ik had verwacht. Iedereen heeft gewoon een fiets en eigenlijk is het ook wel een heerlijk vervoersmiddel om je door de stad te verplaatsen. Mijn dromen over tulpenvelden zijn nog niet zo zeer uitgekomen, maar de lente komt eraan dus wie weet komt dat nog.
Even een Nederlandse feesthit analyseren. Wat vind je van het liedje ‘Stef Ekkels – Liever te dik in de kist’ en waar denk je dat het over gaat?
Umut: Het lijkt een beetje op een feest of een festival. Veel mensen zijn aan het eten, dansen rond en sporten samen. Ik denk dat het echt bij Nederland hoort, want de mensen hebben over het algemeen blond haar en een lichte huid. Ze drinken allemaal véél te veel bier en de mannen hebben extreem dikke buiken. In ieder geval lijkt het heel gezellig allemaal, maar ik kan niet bepaald zeggen dat ik van deze muziek houd.
Madeleine: Het geeft me het gevoel van een soort van festival in de zomer. Een groep mannen in groene badjassen is high en doet gekke dansjes terwijl ze trots hun buiken showen. Dan is er ineens een voetbalteam, maar daar verliezen de dikke mannen van. Toch lijkt het alsof ze nog steeds intens blij zijn en gaan gewoon verder met het dansen in de groene badjassen. Heel bijzonder, maar ik snap er niks van.
FOOD! Let’s try: beschuit met muisjes of hagelslag, drop, frikandel speciaal en bitterballen. Wat vinden jullie ervan?
Umut: De muisjes smaken naar een traditioneel Turks drankje, ‘Raki’. Ik vind het wel lekker, maar de hagelslag vind ik persoonlijk lekkerder. Drop had ik nog nooit eerder gehad, maar is echt helemaal niet mijn ding. Veel te kleverig en zoet. De smaak van bitterballen vind ik wel heel lekker en ik heb het liever dan de frikandel speciaal.
Madeleine: Ik vind de muisjes juist lekkerder dan hagelslag, want ik vind hagelslag echt iets voor op een ijsje of dessert. De muisjes smaken een beetje naar salmiak. In Zweden eten we ook drop, maar ik heb liever zoute dan deze zoete. Tot slot zou ik de bitterballen nog wel eens vaker bestellen, want met curry zijn ze heerlijk. De frikandel doet me denken aan een hotdog met mayo, maar ik ben er niet zo gek op. Doe mij nog maar zo’n bitterbal!
Als je iets uit je eigen land zou mogen introduceren in Nederland – denk aan een traditie, gewoonte qua eten, een winkel – wat zou dat dan zijn?
Umut: Dit is best wel een lastige vraag om te beantwoorden omdat Turkije echt heel veel culturele, traditionele dingen heeft. Maar dan ga ik toch voor hoe we ontbijten. Aan het ontbijt in Nederland moest ik nogal wennen, want thuis ontbijten we veel uitgebreider. We beginnen de dag met een enorm ontbijt waarvan je wel zou kunnen stellen dat het de belangrijkste maaltijd van de dag is. We eten daarbij onwijs veel verschillende dingen, zoals olijven, eieren, tomaten, komkommer, friet enzovoort. In Nederland stelt het ontbijt weinig voor of er wordt niet eens ontbeten.
Madeleine: Zoals jullie inmiddels weten, kom ik uit Zweden. En wat ik heel graag vanuit Zweden naar hier zou willen brengen, is hoe we lunchen. Dat mis ik namelijk enorm nu ik in Nederland ben. Wij nemen altijd een lunchtrommel mee naar school of werk en hebben dan 40 tot 60 minuten vanaf 12 uur en warmen ons eten op in de magnetron. We hebben echt de tijd om te genieten van warm eten midden op de dag, heerlijk.
Door: Anouk de Vries
Foto’s: Lisanne van der Ploeg
