Je kunt het je misschien niet voorstellen, maar er komt een dag dat je luizenleventje als student voorbij is. Dagen in je bed liggen stinken worden ingeruild voor een 40-urige werkweek en weinig vrije tijd. Aangezien je toch aan de bak moet, zoeken wij vast voor je uit welk beroep het meest geschikt is. Deze keer proeven Nicky en Froukje aan een carrière als artiest. Het kunstenaarsbestaan klinkt maar wat romantisch: elke dag dronken en een beetje schilderen, wie wil dat nou niet na vier jaar ploeteren op het hbo?
De nieuwe Picasso
Een kunstwerk maken doe je natuurlijk niet zomaar en dus roepen we de hulp in van beroepskunstenaar Jacco Boomsma. Sinds drie jaar is hij fulltime aan het schilderen en hij vindt het maar wat gezellig om ons een ochtend in zijn atelier te ontvangen. Jacco maakt vooral abstracte kunst, dus wij ook. Daarnaast heeft hij samen met andere kunstenaars de designwinkel Farsk in de Oosterstraat in de binnenstad en is hij eigenaar van Droomcollectief.
We kletsen vooral veel en drinken koffie: hier kunnen we wel aan wennen. Dan moet er gewerkt worden. Beide hebben we een doek van vijftig bij vijftig centimeter en mogen we geen kleur gebruiken. Roze is stom, vindt Jacco, wij vinden roze leuk.
Met zwart en witte verf spuiten we hier en daar wat op ons doek. Ook ligt er een klein plankje voor ons klaar waarmee we over dit doek heen moeten als we uitgespoten zijn.
Een vreemde manier van kunst maken. Dit kan inderdaad ons broertje van vier ook (die we niet hebben). Maar goed, we geven het een kans. Met het stuk laminaat gaan wij allebei twee keer over ons schilderij heen. Oké. Dit is het dan. Jacco pakt onze schilderijen op en zet ze een paar meter van ons af. Nu moeten we kijken. Wij dachten altijd dat je met een idee het schilderij ging maken. Fout. Wij bedenken het idee nu pas. De schilderijen zijn eigenlijk best mooi. Wie had gedacht dat wij dit in onze vingers hadden? Na lang kijken naar en bestuderen van de grijze vlakken zien wij er steeds meer verschillende dingen in. Het is af, zegt Jacco. Wij willen verder. Of toch niet. Het blijft een lastige kwestie. Jacco zegt dat het de kunst is om op tijd te stoppen. Toch vinden wij dat ons schilderij nog iets extra’s kan gebruiken. Een kloddertje roze hier? Jacco zucht.
Winnaar: Nicky
Een kleine toelichting is hier wel gepast. Jacco wist namelijk van tevoren al wie er ging winnen en bleek achteraf gelijk te hebben ook. Het was een gevoel en dat gevoel klopte. Nicky gaat ervandoor met de eerste ronde!
Een kritische blik
Na onze inspanningen van deze ochtend willen we natuurlijk ook graag erkenning. Waar kan dat nu beter dan bij het Fries Museum? We weten Emmi Visser, werkzaam bij het Fries Museum, te strikken voor objectieve feedback. Ze is vooral een kenner op het gebied van de Gouden Eeuw, bijna gelijk aan onze abstracte kunst dus.
Toch weet ze duidelijk te formuleren wat ze van onze schilderijen vindt: volkomen kut. Binnen no-time is ons artistieke zelfvertrouwen gedaald tot onder nul. Welk schilderij mooier is, kan ze ook niet zeggen: allebei even lelijk. Nou moe.
Winnaar: gelijkspel
No time for sad faces
Na deze emotionele afbrander is het tijd voor de mening van de gewone mensch: we vragen bezoekers van het museum welk pareltje ze liever aan de muur willen en wat ze ervoor zouden willen neertellen. De bedragen variëren van vijf euro tot een heuse tweehonderdvijftig euro (helaas niet uitbetaald). Froukjes schilderij geniet sterk de voorkeur. Helemaal opgewekt besluit ze dat ze misschien toch wél geschikt is voor een carrière als schilder, maar dan komt Emmi om de hoek komt kijken. “Het is logisch dat jouw schilderij populairder is. Blauw is over het algemeen de lievelingskleur van mensen, dat zegt niets over de mooiheid.’ We begrijpen het een beetje. Zij krijgt dit soort schilderijen dagelijks te zien, niet van dezelfde hoogstaande kwaliteit natuurlijk, maar toch. Mistschilderijen noemt ze het. Het is zeker niet vernieuwend, we hebben geen stijl en daardoor maken we zeker geen kans om door te breken als artiest. Van onze schilderijen gaan er dertien in een dozijn. En bedankt Emmi.
Omdat Froukje met haar artistieke inzicht heeft gekozen voor de kleur blauw en daardoor de kunstliefhebbers aan haar kant heeft gekregen, gaat zij ervandoor met deze prijs.
Winnaar: Froukje
Onze schilderijen:
Kunstwerk Froukje
Titel: Pig in the rain
“Ik maakte dit schilderij als eerbetoon aan het Friese landschap. Je ziet duidelijk dat het soms regent, maar de blauwe lucht kan ook zomaar weer doorbreken. Het varken zit verstopt onder verschillende lagen, maar is er natuurlijk nog steeds. Varkens zijn bijzondere dieren. Ik voel altijd een diepe connectie met hun gevoelens en emoties, daarom wilde ik er absoluut een in mijn eerste kunstwerk verwerken. Verder wil ik er eigenlijk niet teveel over zeggen: het gaat erom wat jij erbij voelt. Kunst is vrijheid.”
Kunstwerk Nicky
Titel: Tulp
“Het was een lastig proces. Urenlang heb ik nagedacht of de strepen wel parallel genoeg liepen, mar het bleek zo goed te zijn. Net als het leven zijn sommige dagen grijs, maar op de voorgrond zal toch altijd kleur aanwezig zijn. Een tulp. Zie jij het? Zie ik het? Kijk nog eens goed. Ja, daar is de tulp. Wij zien de tulp samen. En daar gaat het om in mijn schilderij. Dat de hele wereld samen wordt gebracht. En samen met de neus in dezelfde richting staat. Samen zien wij de tulp.”
Feedback Emmi, de kunstkenner
“Beide schilderijen doen me denken aan wat we wel vaker voorbij zien komen. Ze lijken op zeer impressionistische, bijna abstracte landschappen. Een beetje grijs, een beetje wit, een beetje blauw. Het is niet vernieuwend. Afgezaagd zelfs. Binnen het Fries museum hebben we ons wel eens afgevraagd of we hier iets mee kunnen. Binnen anderhalve seconde is dat idee van tafel geveegd.” Als wij vragen welk schilderij zij mooier vindt, antwoordt Emmi dat je bij kunst alleen kijkt of het mooi is wanneer je het in je woonkamer wilt hangen. Beide schilderijen lijken teveel op elkaar en kleuren geen van beiden bij Emmi haar woonkamer. Emmi wil de schilderijen niet hebben.
Feedback Jacco, de artiest
Jacco kijkt heel lang naar onze schilderijen. Hij vindt ze interessant. Hoe langer Jacco naar onze schilderijen kijkt, hoe interessanter hij ze vindt. Hij vindt dat wij het voor een eerste keer heel goed gedaan hebben. Dat maakt ons trots. Wij kijken zelf ook naar onze schilderijen. Nu zien we niets meer. Het is af.
Door: Froukje Bouma en Nicky van Veenhuizen
Fotograaf: Jochem Schuiling
