Waarom wachten met reizen tot je omgeving je kan joinen? Waarom niet lekker alleen beslissen en zonder discussie een relatief goedkoop tripje boeken? Ik zag ooit een video op YouTube van een vrouw die vaak alleen reisde. Niet om iets te overwinnen. Niet om iets te bewijzen. Maar omdat ze anders nooit alle plekken zou kunnen bezoeken die ze wilde bezoeken. Zij gaf als tip: schrijf eens alle plekken op waar je nog naartoe wilt en vraag je af of je dit haalt als je wacht tot andere mensen mee kunnen. Dit zette me aan het denken en deed me besluiten om voor het eerst alleen naar het buitenland te gaan, zo goedkoop mogelijk, want ik heb niet super veel te besteden als student. Ik ben geen expert, maar ik neem je mee in de voorbereiding van mijn reis.
Gemiddeld ga ik één keer per jaar naar het buitenland op vakantie, soms niet eens. Mijn lijst met steden en landen die ik nog een keer wil bezoeken telt op dit moment twaalf locaties. Ik weet zeker dat dit er nog veel meer zullen worden. Als ik elke keer zou moeten wachten tot mijn vriend of iemand anders uit mijn omgeving tijd/geld/zin zouden hebben om met mij op vakantie te gaan, dan zou dat betekenen dat ik op zijn vroegst pas over twaalf jaar op al deze locaties ben geweest. Tegen die tijd ben ik 34 en in een andere levensfase: hond of heel misschien kinderen. Tegen die tijd is mijn lijst waarschijnlijk ook flink gegroeid. Fuck dat. Ik heb geen zin om afhankelijk te zijn van mijn vriend, vrienden of familie. Dat mensen in mijn omgeving minder reislustig zijn dan ik is niet erg. Prima, dan ga ik wel alleen.
Mijn eisen
Ik heb niet veel eisen (denk ik): ergens in juni of juli, het liefst vrij goedkoop en ik moet toegeven dat ik een beetje een luxepoes ben, dus liever een privékamer dan op een stapelbedje met tien onbekende mensen in één kamer. Ik ben niet erg bang aangelegd als het gaat om alleen zijn. Ik denk dat de straat waar ik woon, een relatief kleine straat waar altijd gekkies lopen, gevaarlijker is om als vrouw alleen te lopen dan de meeste plekken in Europa. Dus ik ga niet op zoek naar ‘vrouwvriendelijke’ locaties, dat vind ik een beetje ouderwets.
Boeken
Ik boek normaal gesproken mijn vakanties via reisorganisaties zoals Corendon en Tui omdat ik dat wel lekker makkelijk vind, maar dit moet goedkoper kunnen. Ik heb mijn omgeving gevraagd en het internet afgespeurd en heb verschillende dingen ontdekt.
1. Airbnb
Bij de meeste mensen wel bekend, maar laat ik het toch nog maar even benoemen: Airbnb is een website dat een enorm aanbod aan verblijfplekken heeft. Het zijn over het algemeen mensen die hun eigen huis aanbieden of ruimtes standaard verhuren. Ook zijn er hostels. Het grootste voordeel aan Airbnb is dat het vaak goedkoper is dan een hotel. Sommige mensen vinden het ook leuker aangezien je vaak op veel authentiekere plekjes komt.
2. Google
Google heeft een enorm overzicht met vluchten, hotels en hostels overal ter wereld. Je kunt heel gemakkelijk filteren wat jij belangrijk vind, zoals vliegtijden, prijs, periode, noem maar op. Je kunt gewoon heel Europa erbij pakken en zo kijken wat het goedkoopste is. Er zijn grafieken die laten zien wanneer jouw favoriete bestemming het goedkoopste is en nog veel meer.
3. Skyscanner
Skyscanner is eigenlijk vergelijkbaar met de functie van Google. Gemakkelijk opties verkennen en vergelijken van vliegtickets en autoverhuur is wat Skyscanner anders maakt dan Google. Zelf vind ik het overzicht van Google overzichtelijker.
Waar ga ik heen en hoeveel heeft me dat gekost?
Ik heb uiteindelijk via Google geboekt, dat me naar allemaal verschillende sites heeft doorverwezen. Ik heb een aantal van mijn eisen aan de kant moeten schuiven omdat ik het liefst onder de driehonderd euro wilde blijven. Eindstand: in juni ga ik vier dagen naar Dublin voor 282 euro.
Reis
Vliegticket: 54 euro
Bagage: 25 euro
Stoelen: 33 euro
Verzekeringen: 32 euro
Verblijf
Hostel 1 (1 nacht): 30 euro
Hostel 2 (2 nachten): 108 euro
Totaal 282 euro
Ik heb voor Dublin gekozen omdat deze stad op mijn lijstje staat van plekken die ik wil bezoeken en omdat de vliegtickets in verhouding tot andere locaties supergoedkoop waren. Ik heb mijn privacy/luxewens aan de kant moeten schuiven om onder de driehonderd euro te blijven. Wat ik heb geleerd: als ik privé wilde slapen kostte me dat minimaal honderdvijftig euro extra. Ik denk dat een hostel een goede keuze is aangezien het nog meer uit mijn comfortzone is en ik zo sneller mensen leer kennen. Al met al ben ik blij met mijn keuze voor Dublin. Ik vind het wel spannend, voor het eerst alleen naar zo’n grote stad en in hostels overnachten. Maar alles wat eng is, is uiteindelijk super leerzaam en valt vaak reuze mee. Dus let’s go!
